2 Samuël 19:9

9 En al het volk, in alle stammen van Israel, was onder zich twistende, zeggende: De koning heeft ons gered van de hand onzer vijanden en hij heeft ons bevrijd van de hand der Filistijnen, en nu is hij uit het land gevlucht voor Absalom;

2 Samuël 19:9 Meaning and Commentary

2 Samuel 19:9

And all the people were at strife through all the tribes of
Israel
Excepting the tribe of Judah; they blamed and reproved one another for taking part with Absalom in the rebellion, and especially for their coldness and backwardness in bringing back David to Jerusalem:

saying, the king saved us out of the hand of our enemies;
exposed his life to danger, fought our battles for us, and gained us victory over our enemies, and saved us from them, especially those next mentioned:

and he delivered us out of the hand of the Philistines;
in the times of Saul, and since; which were benefits which ought to have endeared him to them, and were aggravations of the crime of those who had been concerned in the late rebellion; and were such as ought not to be buried in oblivion, and were proper arguments to engage them to return to their allegiance to him, and abide by it:

and now he is fled out of the land for Absalom;
being obliged to quit Jerusalem, and the land of Judea on this side Jordan, and to pass that river; not from a spirit of cowardice, but from tenderness to his son, he did not choose to fight against; and from a concern for his metropolis Jerusalem, lest that should be hurt, as well as for the safety of his person.

2 Samuël 19:9 In-Context

7 Zo sta nu op, ga uit, en spreek naar het hart uwer knechten; want ik zweer bij den HEERE, als gij niet uitgaat, zo er een man dezen nacht bij u zal vernachten! En dit zal u kwader zijn, dan al het kwaad, dat over u gekomen is van uw jeugd af tot nu toe.

8 Toen stond de koning op, en zette zich in de poort. En zij lieten al het volk weten, zeggende: Ziet, de koning zit in de poort. Toen kwam al het volk voor des konings aangezicht, maar Israel was gevloden, een iegelijk naar zijn tenten.

9 En al het volk, in alle stammen van Israel, was onder zich twistende, zeggende: De koning heeft ons gered van de hand onzer vijanden en hij heeft ons bevrijd van de hand der Filistijnen, en nu is hij uit het land gevlucht voor Absalom;

10 En Absalom, dien wij over ons gezalfd hadden, is in den strijd gestorven; nu dan, waarom zwijgt gijlieden van den koning weder te halen?

11 Toen zond de koning David tot Zadok en tot Abjathar, de priesteren, zeggende: Spreekt tot de oudsten van Juda, zeggende: Waarom zoudt gijlieden de laatsten zijn, om den koning weder te halen in zijn huis? (Want de rede van het ganse Israel was tot den koning gekomen in zijn huis.)