Exodus 2:22

22 Die baarde een zoon; en hij noemde zijn naam Gersom; want hij zeide: Ik ben een vreemdeling geworden in een vreemd land.

Exodus 2:22 Meaning and Commentary

Exodus 2:22

And she bare him a son, and he called his name Gershom
Which signifies a "desolate stranger"; partly on his own account, he being in a foreign country, a stranger and sojourner; but not by way of complaint, but rather of thankfulness to God for providing so well for him in it; and partly on his son's account, that when he came to years of maturity and knowledge, he might learn, and in which Moses no doubt instructed him, that he was not to look upon Midian as his proper country, but that he was to be heir of the land of Canaan, and which he might be reminded of by his name:

for he said, I have been a stranger in a strange land;
so Midian was to him, who was born in Egypt, and being an Hebrew, was entitled to the land of Canaan; this looks as if he had been at this time some years in Midian.

Exodus 2:22 In-Context

20 En hij zeide tot zijn dochters: Waar is hij toch, waarom liet gij den man nu gaan? roept hem, dat hij brood ete.

21 En Mozes bewilligde bij den man te wonen; en hij gaf Mozes zijn dochter Zippora;

22 Die baarde een zoon; en hij noemde zijn naam Gersom; want hij zeide: Ik ben een vreemdeling geworden in een vreemd land.

23 En het geschiedde na vele dezer dagen, als de koning van Egypte gestorven was, dat de kinderen Israels zuchtten en schreeuwden over den dienst; en hun gekrijt over hun dienst kwam op tot God.

24 En God hoorde hun gekerm, en God gedacht aan Zijn verbond met Abraham, met Izak, en met Jakob.