Genesis 22:10

10 En Abraham strekte zijn hand uit, en nam het mes om zijn zoon te slachten.

Genesis 22:10 Meaning and Commentary

Genesis 22:10

And Abraham stretched forth his hand
All things being ready for execution, the altar built, the wood laid on it, the sacrifice bound and laid on that, nothing remained but to cut the throat of the sacrifice; and in order to that, the instrument for it laying by him, he put forth his hand, one would think in a trembling manner, for it is enough to make one tremble to think of it:

and took the knife to slay his son;
with a full intention to do it, which was carrying his obedience to the divine will to the last extremity, and shows he was sincere in it, and really designed to complete it; and this was taken by the Lord as if it was actually done. He had his knife in his hand, and was near the throat of his son, and just ready to give the fatal thrust; in another moment, as it were, it would have been all over; but in the nick of time God appeared and prevented it, as follows:

Genesis 22:10 In-Context

8 En Abraham zeide: God zal Zichzelven een lam ten brandoffer voorzien, mijn zoon! Zo gingen zij beiden samen.

9 En zij kwamen ter plaatse, die hem God gezegd had; en Abraham bouwde aldaar een altaar, en hij schikte het hout, en bond zijn zoon Izak, en legde hem op het altaar boven op het hout.

10 En Abraham strekte zijn hand uit, en nam het mes om zijn zoon te slachten.

11 Maar de Engel des HEEREN riep tot hem van den hemel en zeide: Abraham, Abraham! En hij zeide: Zie, hier ben ik!

12 Toen zeide Hij: Strek uw hand niet uit aan den jongen, en doe hem niets! want nu weet Ik, dat gij God vrezende zijt, en uw zoon, uw enige, van Mij niet hebt onthouden.