Genesis 37:22

22 Ook zeide Ruben tot hen: Vergiet geen bloed; werpt hem in dezen kuil die in de woestijn is, en legt de hand niet aan hem; opdat hij hem uit hun hand verloste, om hem tot zijn vader weder te brengen.

Genesis 37:22 Meaning and Commentary

Genesis 37:22

And Reuben said unto them, shed no blood
Innocent blood, as the Targum of Jonathan; the blood of a man, a brother's blood, one that had not done anything wherefore it should be shed, and which would involve in guilt, and bring vengeance on them: he seems to put them in mind of the original law in ( Genesis 9:6 ) ;

[but] cast him into this pit that [is] in the wilderness, and lay no
hand upon him:
which might seem to answer the same purpose, namely, by depriving him of his life in another way, by starving him; but this was not Reuben's intention, as appears by the next clause, and by his going to the pit afterwards, as it should seem, with a view to take him out of it privately; this advice he gave,

that he might rid him out of their hands, to deliver him to his father
again;
safe and sound, in order, as it is thought by many interpreters, to reconcile his father to him, whose bed he had abused.

Genesis 37:22 In-Context

20 Nu komt dan, en laat ons hem doodslaan, en hem in een dezer kuilen werpen; en wij zullen zeggen: een boos dier heeft hem opgegeten; zo zullen wij zien, wat van zijn dromen worden zal.

21 Ruben hoorde dat, en verloste hem uit hun hand; en hij zeide: Laat ons hem niet aan het leven slaan.

22 Ook zeide Ruben tot hen: Vergiet geen bloed; werpt hem in dezen kuil die in de woestijn is, en legt de hand niet aan hem; opdat hij hem uit hun hand verloste, om hem tot zijn vader weder te brengen.

23 En het geschiedde, als Jozef tot zijn broederen kwam, zo togen zij Jozef zijn rok uit, den veelvervigen rok, dien hij aanhad.

24 En zij namen hem, en wierpen hem in den kuil; doch de kuil was ledig; er was geen water in.