Genesis 46:30

30 En Israel zeide tot Jozef: Dat ik nu sterve, nadat ik uw aangezicht gezien heb, dat gij nog leeft!

Genesis 46:30 Meaning and Commentary

Genesis 46:30

And Israel said unto Joseph
He broke silence first:

now let me die, since I have seen thy face;
not that he was impatient to die, and not desirous to live any longer; for it could not but yield pleasure to him, and make the remainder of his life more comfortable to live with such a son, his darling, and now in so much honour and grandeur; but this he said to express his great satisfaction at the sight of him, that he could now be content to die, having all his heart could wish for, an interview with his beloved son:

because thou [art] yet alive;
whom he had looked upon as dead, and the receiving him now was as life from the dead, and could not but fill him with the greatest joy, see ( Luke 15:23 Luke 15:24 Luke 15:32 ) ; Jacob lived after this seventeen years, ( Genesis 47:28 ) .

Genesis 46:30 In-Context

28 En hij zond Juda voor zijn aangezicht heen tot Jozef, om voor zijn aangezicht aanwijzing te doen naar Gosen; en zij kwamen in het land Gosen.

29 Toen spande Jozef zijn wagen aan, en toog op, zijn vader Israel tegemoet naar Gosen; en als hij zich aan hem vertoonde, zo viel hij hem aan zijn hals, en weende lang aan zijn hals.

30 En Israel zeide tot Jozef: Dat ik nu sterve, nadat ik uw aangezicht gezien heb, dat gij nog leeft!

31 Daarna zeide Jozef tot zijn broederen, en tot zijns vaders huis: Ik zal optrekken en Farao boodschappen, en tot hem zeggen: Mijn broeders en het huis mijns vaders, die in het land Kanaan waren, zijn tot mij gekomen.

32 En die mannen zijn schaapherders; want het zijn mannen, die met vee omgaan; en zij hebben hun schapen, en hun runderen, en al wat zij hebben, medegebracht.